"Mentalista" (4×23): Cienka czerwona linia

Od dobrych kilku tygodni miałem wrażenie, że "Mentalista" jakby stracił impet, a Bruno Heller pomysł na swój serial. Większość bohaterów zrobiła się mdła (Lisbon, Van Pelt, Rigsby) albo do bólu wręcz przewidywalna (Jane). Jedynie Cho i Summer (Samaire Armstrong) wprowadzali trochę emocji, ale i to szybko się skończyło. I nagle, jednym odcinkiem, to wrażenie zostało zatarte.

Wszystko zaczęło się standardowo od trupa, ale choć szukanie mordercy odegrało ważną rolę w odcinku, to najważniejsze było to, co znalazł Jane za wycieraczką auta i to, co zobaczył na dłoni pewnej dziewczynki. Red John prosił zapytać, czy Patrick wreszcie odpuścił czy też nie. Odpowiedź nie jest jednoznaczna.

Nim jednak ją poznaliśmy, mieliśmy okazję obserwować rytuał Patricka związany z rocznicą zamordowania jego żony i córeczki. Ewidentnie wciąż sobie nie poradził z tą traumą i nie potrafi całkiem przyjąć do wiadomości, że ten etap w życiu jest już zamknięty w sposób nieodwołalny. Choć robi coś, co może świadczyć o tym, że tak nie jest. Oczywiście, przy okazji robi sobie problemów.

Tymczasem poszukiwania mordercy denata z początku odcinka trwały. Patrick, jak zwykle, domyślił się, kto nim jest, ale tym razem nie zamierzał się patyczkować ani balansować na cienkiej granicy pomiędzy manipulacją a wymuszaniem zeznań. Śmiało przekroczył cienką czerwoną linię. Tę, która w tym wypadku oddzielała geniusz od szaleństwa. A przynajmniej wydaje się to robić…

Pytanie tylko, w jakim celu prowokował Wainwrighta (Michael Rady)? Czemu doprowadził do tego, że zwolniono go z CBI? Czy wskazówką jest to, co o Red Johnie wiemy z odcinka, w którym było widać nogi głównego antagonisty Patricka (albo jakiegoś "fałszywego Red Johna")?

Pewne odpowiedzi poznamy pewnie w finale 4. sezonu, czyli już 17 maja.