Z nosem przy ekranie #37: Między młotem a zniczem

Gdyby tak zrobiło się jeszcze trochę cieplej. Owszem, grozi to powrotem do łask strasznego słówka: "spacer", ale cóż, czasem warto zaryzykować.

I nic nie poradzę, że obawiam się owych spacerów. Poruszanie się pomiędzy z góry określonymi punktami "A", "B", "C" i "D", z obowiązkowym odpoczynkiem w jakimś dziwnym miejscu, nigdy nie brzmiało zbyt sensownie. Za bardzo się w takim wypadku nie da zgubić, a i możliwości improwizacji czy losowego wyboru kierunków bywają raczej ograniczone.

Choć, z drugiej strony, może lepiej przekonać się do tych zaplanowanych spacerków, niż przepędzić kolejną godzinę na słuchaniu wszelkich mądrości serwowanych nam przez polskich komentatorów sportowych.

A tymczasem…

…szczególnie w ostatnich tygodniach i dniach trudno nie natrafić na dwa tytuły: "True Detective" i "House of Cards". Nie da się ukryć, że ciężko się czyta wszystkie te teksty, gdy po głowie chodzi myśl, że są to produkcje, które chyba lepiej ogląda się i trawi w pojedynkę.

W pierwszym przypadku cały czas prześladuje mnie poczucie, że dotychczasowy zachwyt stanie się zgubny, szczególnie jeśli okaże się, że zakończenie serii nie spełnia naszych oczekiwań (oby nie!). W tym drugim, cóż, pomimo rozmaitych przetasowań, zgonów i potknięć, wciąż mierzymy się ze zbiorem postaci, którymi (przy zachowaniu odpowiedniej skali): chcielibyśmy być, obawiamy się, że możemy się stać, bądź po prostu na co dzień jesteśmy…

Niezbyt wesołe to rejony do grupowego zwiedzania.

Za to ostatnio…

… w "Inside No. 9" była stara szafa pełna ludzi i bardzo drogi obraz. Był stary dom i ten nieco nowszy – obydwa oczywiście oznaczone nr 9. Był ogień i woda, mnóstwo słów oraz długie chwile ciszy. Byli bohaterowie, którzy budzili sympatię i ci, którzy zwyczajnie przerażali. Zresztą całe zastępy tak jednych, jak i drugich finalnie nie dożywały do końca poszczególnych odcinków…

Niby minęły zaledwie dwa tygodnie od początku emisji, a już nie mogę pozbyć się wrażenia, że będzie to niepokojąco uzależniający serial.

Odrobinę uroku straciło…

…"Hart of Dixie". Z jakiegoś niezrozumiałego powodu w ostatnich tygodniach przerobiono bliskie wielu Bluebell na bardzo ruchliwy dworzec. Bohaterowie pojawiają się i znikają, niektórzy wiążą się tylko po to, by za chwilę się rozstać, a zmiany nie omijają nawet tak uroczych i sprawdzonych duetów jak Lavon (Cress Williams) i Annabeth (Kaitlyn Black).

Lemon (Jaime King), błagam, wracaj szybko i zrób z tym wszystkim porządek.

Z żalem…

…należy wspomnieć, że 13 lutego zmarł Ralph Waite. Mam nadzieję, że tak w "NCIS", jak i w "Bones" twórcy znajdą czas na pożegnanie odpowiednio Jacksona Gibbsa i Hanka Bootha.

W telewizji zabrzmiał…

…"Time Lapse". Fragment utworu Ludovico Einaudiego pojawił się w ostatnim odcinku Top Gear przy okazji przejażdżki Richarda Hammonda po północnych Włoszech Alfą Romeo 4C. Piękne tereny, dobra pogoda, ładne autko… – są takie chwile, kiedy dochodzę do wniosku, że warto by było w końcu dorobić się prawa jazdy.

I (tradycyjnie już) dajcie znać, jak Wam minęły ostatnie dni. Piszcie w komentarzach, tweetujcie, obserwujcie mnie oraz Serialową na Twitterze, a jak coś fajnego oglądacie i chcecie się tym podzielić, używajcie w tweetach hashtagu #serialowa. Z pewnością wasze wpisy odnajdziemy, bo i bardzo często na owym Twitterze rozmawiamy o serialach, dzielimy się wrażeniami i żartujemy.

Do zobaczenia w następną sobotę!