Kosmiczna szachownica. Recenzujemy premierę 2. sezonu "The Expanse"

2. sezon "The Expanse", którego dwa pierwsze odcinki mogliśmy już obejrzeć, zaczyna się z impetem. Nikt z graczy na kosmicznej szachownicy, która w odległej o 200 lat przyszłości obejmuje skolonizowany przez ludzi Układ Słoneczny, nie traci czasu. Napięcie między Marsem, Ziemią a OPA (Outer Planet Alliance, czyli mieszkańcy Pasa Asteroid) sięga zenitu, zaś zimna wojna może w każdej chwili przekształcić się w gorącą. Na tym tle dowiadujemy się, co dalej z załogą Rocinante, która po ucieczce z Eros dąży do odnalezienia informacji o śmiercionośnej superbroni biologicznej, wcześniej wypróbowanej na stacji – z tragicznymi konsekwencjami dla jej mieszkańców.

Szturm na stację kosmiczną, która może zawierać odpowiedzi dotyczące tej historii, to jeden z najbardziej emocjonujących chwil odcinka. I tu widać najlepiej, dlaczego "The Expanse" to najlepszy serial w gatunku co najmniej od czasu nowej "Battlestar Galactiki". Nie ma tu feerii laserowego ognia, błyskających osłon i torped fotonowych. Jest za to żmudne planowanie, wykorzystanie dynamiki walki w stanie nieważkości i walka za pomocą "zwykłej" broni wykorzystującej pociski. Scena wymiany ognia między Rocinante a okrętem stealth – w której kinetyczne pociski dziurawią oba okręty – wygląda tak realnie, iż jesteśmy gotowi uwierzyć, że tak w przyszłości mogą wyglądać prawdziwe starcia w kosmosie.

Zachowanie pewnego realizmu to tylko jedna z zalet "The Expanse". Innym jest dbałość o szczegóły. Okręty i statki w tym serialu rzeczywiście wyglądają na zużyte i na takie, w których każdy element do czegoś służy. Mieszkańcy Pasa Asteroid nie mają do dyspozycji wojskowego sprzętu, do abordażu nie używają więc lśniących pojazdów desantowych, tylko… kontenerów z napisem FedEx! Również wyposażenie komandosów wygląda na przypadkowe i nie ma nic wspólnego z militarną uniformizacją. "The Expanse" buduje świat, który jest tak prawdziwy, jak to tylko wydaje się możliwe w tym gatunku.

To dotyczy też postaci i ich moralności. Tu każdy ma swoją własną agendę – nie tylko polityczną. I ta agenda nigdy nie jest czarno-biała. Dobrych i jednoznacznie złych postaci tu nie ma. "Dla jednych terrorysta, dla innych bojownik o wolność" – to powiedzenie jak ulał pasuje do wielu postaci z serialu. Ale polityczna nuta "The Expanse" nie ogranicza się tylko do tego. Mieszkańcy Pasa pracują w okropnych warunkach, bez normalnego dostępu do wody i tlenu. Pracują, by zaopatrywać bogate światy w niezbędne zasoby. Oczywiście stwierdzenie, że to nawiązanie wprost do coraz głębszego rozwarstwienia społecznego w bogatych społeczeństwach Zachodu, jest nieco na wyrost, ale może być przynajmniej początkiem ciekawej dyskusji.

Polityka we wszelkich postaciach jest wszechobecna w "The Expanse". Nawet wątek ziemskiej polityk Chrisjen Avasarali (w tej roli znakomita Shohreh Aghdashloo) nabiera w tym sezonie rumieńców, a to właśnie był najsłabszy punkt poprzedniego sezonu. Teraz poznajemy kolejny punkt widzenia: poza Ziemią i Pasem potęgą w tym świecie jest też Mars. I ten marsjański punkt widzenia poznajemy też dzięki Bobby Draper (Frankie Adams) z kosmicznej piechoty desantowej Marsa, która w tym sezonie będzie pełnić zapewne jedną z ważniejszych ról.

Niezwykle dynamiczny start 2. sezonu sprawia, że przyszłość "The Expanse" jawi się w jasnych barwach. I to, że tak bardzo kibicujemy nietypowej załodze Rocinante, świadczy najlepiej o tym, jak bardzo ten serial zbudował już własną tożsamość. Zimą 2017 roku najbardziej będę czekał na kolejne odcinki tej właśnie historii. Trudno chyba o lepszą rekomendację dla serialu, który rok temu był co najwyżej ciekawostką na tle innych.