Jak stworzono purchlaka w "The Last of Us"? Kulisy charakteryzacji ogromnego stwora robią wrażenie

O ile 4. odcinek "The Last of Us" pokazał, że w postapokaliptycznej Ameryce zagrożenie stanowią także ocaleni, to najnowszy, 5. odcinek pt. "Wytrwać i przeżyć" przypomniał, jak ogromne niebezpieczeństwo stanowią zarażeni kordycepsem, o czym zdała się zapomnieć Kathleen (Melanie Lynskey). Jak powołano do życia purchlaka?

The Last of Us odcinek 5 – jak stworzono purchlaka?

Purchlak to zarażony w czwartym stadium infekcji i potrzeba wielu lat, by zainfekowana osoba się nim stała. Najczęściej jest to osoba silna i wysoka, która była w stanie przeżyć lata po zakażeniu. Ciała purchlaków są całkowicie porośnięte grzybem, przez co są wolniejsi, ale zdecydowanie silniejsi i w serialu właściwie niemożliwi do pokonania. Tutaj dokładnie przeczytacie, jakie są stadia infekcji w "The Last of Us".

W purchlaka wcielił się mierzący prawie dwa metry brytyjski kaskader Adam Basil, a za jego charakteryzację odpowiadał Barrie Gower, doświadczony projektant prostetyki, który pracował przy takich produkcjach, jak "Stranger Things", "Ród smoka" czy "Czarnobyl". Gower opowiedział o procesie w rozmowie z serwisem Variety.

— Mieliśmy całą kopię jego ciała, na której wymodelowaliśmy prostetycznego purchlaka w modelinie. Odlaliśmy go z gumy piankowej i lateksu piankowego, który jest bardzo lekki. To prawie jak pianka tapicerska, bardzo gąbczasty materiał. Wszystko zostało uformowane i odlane w oddzielnych częściach: górna połowa, głowa, ręce, nogi. Mieliśmy zespół, który wykonał wszystkie te części razem. Mieliśmy zamek błyskawiczny na plecach i wokół talii, dzięki któremu mogliśmy je zapiąć. Miał wszystkie te zwisające fałdy grzyba, które ukrywały suwaki i zatrzaski.

Na tym prace się nie zakończyły – fragmenty grzyba są bardzo widoczne w scenie nocnej masakry, a ten efekt uzyskano dzięki pokryciu ich smarem. Cały kostium ważył jakieś 40 kilogramów.

— Kombinezon byłby bardzo miękki, ale bardzo oślizgły i mokry. Pokryliśmy go tym żelopodobnym roztworem, który nadał mu połysk, jeśli chodzi o całego grzyba. Mieliśmy mnóstwo małych kolców i kolczastych włosków wbitych w jego ciało, jak małe narośle wyrastające na zewnątrz. Aby kształty były czytelne, musieliśmy pokryć je czymś połyskującym. To było jak tekstura, którą budowaliśmy, więc ciągle wchodziliśmy i smarowaliśmy je tym nabłyszczaczem, żeby kształty nabierały sylwetek. Wielokrotnie wchodziliśmy i żelowaliśmy go bardziej, pokrywając go tym smarem, żeby był ładny i błyszczący.

Na temat pełnej akcji nocnej sekwencji, w której widzimy nie tylko purchlaka, ale także mnóstwo innych zarażonych, wypowiedział się też reżyser odcinka Jeremy Webb. Jak zdradził, w końcu do akcji weszli spece od grafiki komputerowej, ale mogli oni działać dzięki temu, że był nakręcony "prawdziwy" purchlak w prawdziwej przestrzeni.

— Mieliśmy prawdziwą osobę w kombinezonie purchlaka wychodzącą spod ziemi. Ale nakręciliśmy też tło, gdybyśmy chcieli go później zastąpić lub zmienić go za pomocą CG. Myśleliśmy: "Wygląda całkiem dobrze, ale chcemy mieć taką opcję". Zrobiliśmy to więc na dwa sposoby i faktycznie, w końcu zastąpiliśmy go, bo chcieliśmy, żeby poruszał się inaczej. Ale posiadanie odniesienia w postaci kostiumu w prawdziwej przestrzeni jest jednym z powodów, dla których grafika komputerowa wygląda tak niesamowicie realnie – powiedział w rozmowie z Radio Times.

Tutaj przeczytacie, jak pierwotnie miała wyglądać śmierć Perry'ego z rąk purchlaka. Możecie także przypomnieć sobie, jak powstawali klikacze.