Jak powstała czołówka "Masters of Sex" [wideo]

Drobne gesty, bóbr, zadowolony kotek, wyrośnięte muffinki, króliki na baterie, rozkwitające rośliny, dorodne ogórki, pędzące pociągi, rakiety, gejzery, fajerwerki – a w tym wszystkim animowana para, która ewidentnie to zrobiła, kiedy nie patrzyliśmy. Absolutnie uwielbiam czołówkę "Masters of Sex" za to, że jest z jednej strony subtelna i metaforyczna, a z drugiej mocno sugestywna i na swój sposób dosłowna. To cudowna gra skojarzeń, dokładnie tak jak czołówka "Dextera".

Ponieważ czołówka właśnie dostała nominację do Emmy – rywalami są m.in. "Black Sails" i "True Detective", więc niełatwo będzie wygrać – jej historią zainteresował się tygodnik "Time". Historia zaczyna się tak, że Leanne Dare ze studia Elastic (odpowiedzialnego m.in. za czołówki "True Detective", "Game of Thrones" i "The Americans") dostała proste zadanie: stworzyć dowcipną, inteligentną czołówkę, która pasowałaby o serialu opowiadającym o odkrywaniu ludzkiej seksualności.

"Najpierw myślisz o tym co oczywiste: naprawdę ładnych zdjęciach pokazujących seks. Tylko jak sprawić, żeby stało się to interesujące?" – pyta Leanne Dare. Tak to się właśnie zaczęło: od przeglądania nagich fotografii i filmów z lat 50. Dopiero zdjęcie kwiatka zainspirowało ją, żeby pójść w innym kierunku. A kiedy czołówką nowego serialu zainteresowali się jej współpracownicy, wszystko już szybko poszło. Ktoś dorzucił pociąg, ktoś zasugerował, żeby dać węża w trawie. Pomysłów było coraz więcej i więcej, autorka czołówki rozsyłała maile z pytaniami w rodzaju: "Czy ktoś był na wakacjach w Yellowstone i nakręcił wideo z gejzerem?".

Zanim Michael Penn skomponował motyw muzyczny, który został użyty w czołówce, pracowano przy piosence "Fever" Peggy Lee i montowano wszystko, co ludzie podrzucali. Czołówka "Masters of Sex" zawiera więc mnóstwo małych historii: zadowolony kot należy do jednego ze współpracowników Leanne Dare, ogórek myje recepcjonistka, muffinek miało w ogóle nie być, ale ktoś je przyniósł do pracy.

W efekcie powstała jedna z niewielu czołówek, które mogę oglądać bez końca. I nie mówcie mi, że Wy macie inaczej, bo nie uwierzę.