Logika intrygi mniej istotna dla ekipy "Wiedźmina". Tomasz Bagiński tłumaczy problematyczny 2. sezon
Jeśli macie wrażenie, że twórcy "Wiedźmina" nie doceniają inteligencji widzów, to dlatego, że tak jest. Tomasz Bagiński oznajmił, że młodsza widownia nie potrzebuje w serialach logiki.
2. sezon netfliksowego serialu "Wiedźmin" wzbudził jeszcze więcej kontrowersji niż pierwszy. Wszystko przez to, jak bardzo twórcy odeszli od książek — to już nie jest adaptacja, a luźna wariacja na temat "Krwi elfów" Andrzeja Sapkowskiego. Różnic na linii serial — książka jest cała masa, tak że trudno powiedzieć, jak zmienione wątki wpłyną na dalszą fabułę. A po co w ogóle tak duże zmiany?
Lauren S. Hissrich, showrunnerka serialu, sugerowała w różnych wywiadach, że "Krew elfów" była trudna do adaptacji, ponieważ nie za wiele się w niej dzieje. Poradzono więc sobie, wprowadzając nie tylko potwory odcinka czy bzdury w stylu prostytutek w Kaer Morhen, ale też antagonistę na cały sezon, który łączy pod koniec historie Geralta (Henry Cavill), Ciri (Freya Allan) i Yennefer (Anya Chalotra). Mowa o Voleth Meir, opartej na mitologii Baby Jagi. "Nie ma tu za wiele akcji napędzającej fabułę. A myślę, że fani "Wiedźmina" oczekują jazdy bez trzymanki przez osiem odcinków" — tłumaczyła twórczyni w "The Witcher: Unclocked".
Tomasz Bagiński o Wiedźminie: Logika mniej istotna
Tomasz Bagiński, producent serialu, poszedł o krok dalej, i praktycznie oznajmił, że młoda publika by nie obejrzała serialu, gdyby ciągle się w nim coś nie działo. Na Reddicie pojawił się fragment jego rozmowy z Karolem Paciorkiem na kanale Imponderabilia. Fani są oburzeni tą wypowiedzią i trudno im się dziwić.
— Widownia się zmienia. To wszystko się zmienia. Widzę bardzo duże przyspieszenie procesów, o których pisał Jacek Dukaj w książce "Po piśmie", gdzie [jest] odrywanie się od ciągów przyczynowo-skutkowych, odrywanie się od narracji liniowej, odrywanie się od narracji typowo, czysto książkowej. Jak się patrzy na to, kto ogląda seriale, to im młodsi widzowie, tym logika intrygi jest mniej istotna — powiedział Bagiński.
Paciorek zapytał w tym momencie, co jest według niego istotniejsze we współczesnej rozrywce, skoro logika przestała się liczyć.
— Czyste emocje. Goły miks emocjonalny, bo to są już ludzie wychowani na TikToku, na YouTube, którzy sobie skaczą z jednego filmiku na drugi.
Według Bagińskiego 2. sezon "Wiedźmina" wciąż oddaje ducha powieści Sapkowskiego. Więcej scen akcji dopisano, ponieważ bez ciągłych twistów trudno byłoby utrzymać uwagę widowni z czasów TikToka.
— Staraliśmy się unikać zmian co do ducha historii i powieści. Ale rzeczywiście jest sporo zmian dotyczącej samej fabuły. Głównie związanych z tym, czego w książce nie ma. Albo z tym, co należałoby tam rozbudować. Tymi wątkami, które nie dają się przepisać jeden do jednego. U Sapkowskiego w każdym tomie mamy jedną dużą kulminację, jeden zwrot akcji na tom. Czasem dwie. (…) W ośmioodcinkowym serialu potrzebujemy kulminacji i zwrotu akcji osiem razy. Na każdy odcinek.
2. sezon "Wiedźmina" budzi ogromne kontrowersje właśnie przez to, jak bardzo odszedł od książek i jednocześnie nie docenia inteligencji widzów. Na change.org można znaleźć petycję w sprawie odwołania showrunnerki, ale należy pamiętać, że to podejście nie jest winą jednej osoby. Zarówno Lauren S. Hissrich, jak i Tomasz Bagiński pracują dla Netfliksa, czyli wielkiej korporacji, która zapewne stawia przed nimi konkretne wymagania — możemy się tylko domyślać jakie — próbując zamienić "Wiedźmina" we franczyzę równie popularną co "Gra o tron".
Problem w tym, że właśnie "Gra o tron" udowodniła, jak wielki jest popyt na produkcje jakościowe, pokazując przy tym — przynajmniej do pewnego momentu — że da się stworzyć adaptację niemalże idealną i nie ma powodu poprawiać autorów popularnych książek. George R.R. Martin rozplanował swoje intrygi długofalowo — Andrzej Sapkowski podobnie. Gdyby współczesna publika miała problem z ich zrozumieniem, saga o "Wiedźminie" nie byłaby wielkim hitem na całym świecie.